Ετικέτες

80's (1) αγανακτισμένοι (1) ανθρακωρύχοι (1) απεργία (1) απολιτικ (1) Αρκετά Καλός (1) Βαρουφάκης (1) Βενιζέλος (1) γάμος (1) γλυκά (1) γλώσσα (1) διήγημα (1) εκλογές 2015 (2) εξουσία (1) επαίτες (1) επιβάτες (1) επιστολή (1) Ζωή Κωνσταντοπούλου (1) ηλεκτρικός (3) θαυμάζω (1) θηλυκότητα (1) καθρέφτης (1) Καλλιθέα (1) κιλά (1) ΚΚΕ (1) κράζω (1) κρίση (1) κυβέρνηση (2) Κύριος (1) Λάλας (1) μάγος (1) μαντήλα (1) Μεγάλη Βρετανία (1) Μέρκελ (1) μέσα κοινωνικής δικτύωσης (1) Μοναστηράκι (2) Μουσουλμανισμός (1) μπούργκα (1) ναρκωτικά (1) ΝΔ (1) Παπαδιαμάντης (1) παραμύθι (2) ΠΑΣΟΚ (1) Πλατεία Δαβάκη (1) πολιτικά ορθό (1) πολιτική ορθότητα (1) ΠΟΤΑΜΙ (1) πρίζα (1) πρωθυπουργός (1) Ρωξάνη (1) Σαμαράς (2) σπολλάτη. παιδιά (1) Σταχτομπούτα (1) ΣΧΕΣΕΙΣ (1) σχέσεις (1) ταινία (1) Ταύρος (2) Τέλειος (1) Τζήμερος (1) τραπέζι (1) Τριανταφυλλίδης (1) Τσίπρας (2) τυρκουάζ (1) υλική στέρηση (1) φεμινισμός (1) φτώχεια (1) Χατζηνικολάου (1) χορευτής (1) Χριστούγεννα (1) χωριό του Άι Βασίλη (1) ψήφος (1) AIDS (1) Barbie (1) Da Capo (1) facebook (1) gay (1) jumbo (1) LGSM (1) lifestyle (1) Matthew Warchus (1) pride (1) social media (1) tweet (1) twitter (1)

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020

ΕΚΛΕΙΨΗ



Λες κι ένα τεράστιο κενό είχε ανοίξει κάτω από τα πόδια της και την κατάπινε. Μα τώρα πάλι που το σκεφτόταν, όχι, όχι, δεν ήταν κενό που την κατάπινε. Ήταν η έλλειψη ηίδια που την έλουζε. Περισσότερο από ποτέ, ένιωθε την χρεία. Ανάγκη.

Γελιέται η καρδιά ή το μυαλό πιο εύκολα; Άνθρωποι σοφοί και διαβασμένοι κι αγκομαχουσαν να απαντήσουν, κι ήθελε τώρα αυτή, μια σταλιά άνθρωπος να καταλάβει; Κατανοούσε τον κόσμο μέσα από το συναίσθημα που της προκαλούσε, κι αυτό δεν ήταν πάντα ευχάριστο ή πρακτικό, ήταν πολύ λιγότερο αποτελεσματικό, και σε κάποιες περιπτώσεις, απολύτως καταστροφικό.

Έλλειψη. Γίνεται να χάσεις αυτό που είναι δικό σου; "Όλα γίνεται να τα χάσεις, γιατί τίποτα δεν είναι δικό σου." "Μα δεν εννοούσα δικό μου, μου ανήκει. Εννοούσα δικό μου, οικείο, μια πόρτα που ανοίγει και μια αγκαλιά που με κλείνει μέσα της. Αυτό είχα όλο κι όλο. Κι όχι πως ήταν λίγο, κάθε άλλο. Ήταν όλα. Μα μετά, δεν ήταν πια."...

" Πού θα πας;"."Πού πας όταν στέκεσαι στη μέση του δρόμου;" Σιωπή. 

Συνεχίζεται...