ΑΝΑΛΥΣΕ ΤΟ... ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΟΛΥ 2

Αναρωτιέμαι: τι χρειάζεται για να μπορέσει κανείς να μετουσιώσει το βίωμα σε γνώση, να κατακτήσει έναν κάποιο βαθμό αυτογνωσίας, να νιώσει πως έχει μια -μικρή- σοφία ζωής και, επιτέλους να προχωρήσει; Όσο πιο πολύ αναλύω τη συμπεριφορά σου, όσο περισσότερο στέκομαι στις λέξεις που ειπώθηκαν και σ' αυτές που δεν ακούστηκαν ποτέ, μένω στάσιμη. Αυτού του είδους η ανάλυση δεν με πάει παρακάτω. Με κρατάει εδώ. Κι αυτό είναι μια διαδικασία χρονοβόρα και προ παντός, ψυχοφθόρα. Και παραπλανητική, αφού αναλώνομαι στο γιατί και το πώς του συμβάντος και στην ουσία χάνω το ίδιο το συμβάν. Τελικά μερικές φορές περνάμε ατελείωτες ώρες στο να αναλύουμε τους έρωτες μας, αντί απλά να τους ζούμε...