ΑΝΑΛΥΣΕ ΤΟ... ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΟΛΥ

Λίγη ώρα πριν μιλούσα στο chat με έναν παλιό φίλο (που κάποτε ήταν και μαθητής μου, αυτη συνήθως ειναι η εξέλιξη οταν κάνεις μάθημα σε ενήλικες). Ο φίλος λοιπόν Παναγιώτης μπήκε στον κόπο να διαβάσει το blog μου. Και σαν άντρας αλλά και σαν θετικός επιστήμονας και τεχνοκράτης (μηχανολόγος γαρ) μου έκανε μια επισήμανση: αναλύεις πολύ, και τα πάντα. Ναι, Κατερινάκι, ένα μπολ είναι στρογγυλό, γιατί πρέπει να το αναλύσεις; Δεν το βλέπεις; Κι έτσι με φέρνει μπροστά στο γνωστό και οικείο: η ανάλυση είναι γένους θηλυκού. Δευτέρα γυμνασίου και η τότε κολλητή μου, τρελά ερωτευμένη με τον γόη της τάξης - ο οποίος παρεμπιπτόντως τα έφτιαξε με όλες τις συμμαθήτριές μας εκτός από την κολλητή μου κι εμένα, γιατί εγώ ήμουν φίλη του- τον κοιτάει με τις ώρες και περνάει από το μικροσκόπιο κάθε του κίνηση, χαμόγελο, κουβέντα. "Πέρασε από δίπλα μου και μου έκλεισε το μάτι! Τι λες να σημαίνει αυτό; Μήπως ότι του αρέσω;" "Μου είπε καλημέρα κούκλα!" Η λίστα των ενεργειών - αλλά και των μη-ενεργειών που η διπλανή μου πέρναγε από τη μέγγενη της ανάλυσης ειναι ατελείωτη. Είκοσι χρόνια μετά, στο γυναικείο κόσμο της ανάλυσης προφανώς δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η καθεμιά μας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με το δικό της τρόπο, κάνουμε την ανάλυσή μας. Γιατί αυτό το μήνυμα αυτή την ώρα, γιατί αυτές οι λέξεις και όχι κάποιες άλλες, διαβάζουμε -ω πάντα, μα πάντα- πίσω από τις γραμμές, και πάει λέγοντας. Ξέρετε, από χαρακτήρα είμαι αναλυτικός τύπος, μου αρέσει να κατακερματίζω μια κατάσταση προκειμένου να μπορέσω να βρω μια λύση ή μια απάντηση. Ωστόσο οφείλω να παραδεχτώ ότι ο φίλος μου έχει δίκιο. Ανάλυσέ το, αλλά όχι πολύ. Γιατί η ανάλυση δεν οδηγεί πάντοτε στη λύση, πολλές φορές κρύβει μέσα της ακόμα και τη διάλυση... Κι έπειτα, μπορεί να υπάρχει κάτι πιο αποτελεσματικό από την ανάλυση. Η σύνθεση...