ΕΣΥ, ΤΙ ΕΓΙΝΕΣ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΣ; IX

 ΕΣΥ, ΤΙ ΕΓΙΝΕΣ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΣ; IX


Η Ζωή την κοίταξε απορημένη. "Τι δουλειά κάνεις;" αυτή μάλιστα, είναι μια ερώτηση που θα περίμενε και που θα μπορούσε να απαντήσει, το δίχως άλλο. Ξέρεις πολύ καλά τι κάνεις-λογίστρια, γραμματέας, φαρμακοποιός- όμως τι έγινες;...
 

Η Πηγή, γεμάτη παιδικό πείσμα και με το βλέμμα της καρφωμένο στο πρόσωπο της Ζωής, περίμενε μιαν απάντηση.
 
"Δεν ξέρω... " 

Η Ζωή κάθισε και πάλι κάτω από το δέντρο.  

"Έγινα όλα όσα έπρεπε, όλα όσα όφειλα, όλα όσα είχα μάθει να περιμένω από τον εαυτό μου.

Κι επειδή ζούσα αυτό που γινόμουν, δεν είχα ποτέ το χρόνο να αναρωτηθώ..."
 

Γύρισε στην Πηγή:
 "Είχα γυάλινα γοβάκια."
 
Το βλέμμα της μικρής γέμισε ενθουσιασμό. 
"Ήμουν σίγουρη!" Ο θρίαμβος με δυσκολία μπορούσε να κρυφτεί στην παιδική φωνή. "Λοιπόν;"
 

"Τα φόρεσα και χόρεψα τόσο που μάτωσαν τα πόδια μου.
Έχασα το ένα, ναι. Μα συνέχισα να περπατάω. Κι όλο έριχνα κλεφτές ματιές πάνω από τον ώμο μου, μην τυχόν και κάποιος πρίγκιπας έτρεχε στο κατόπι μου, κρατώντας το χαμένο γοβάκι.

Φορώντας ένα κόκκινο σκουφί πίστευα ότι ένας γενναίος κυνηγός θα με σώσει από το λύκο.

Και με περίσσια αφέλεια δάγκωσα το μήλο που μου πρόσφερε μια καλοκάγαθη γριούλα. 

Ξόδεψα φιλιά και ανάσες πιστεύοντας ότι ο βάτραχος θα γίνει πρίγκηπας...

"Και;"

"Ή όλα αργούσαν πολύ ή εγώ δεν μπορούσα να περιμένω τόσο. "

"Και τι έκανες;"

"Αυτό που θα' πρεπε να έχω κάνει από την αρχή: γύρισα πίσω και βρήκα μόνη μου το γοβάκι μου. Σκότωσα το λύκο, έφτυσα το μήλο στα μούτρα της γριούλας και γύρισα επιδεικτικά την πλάτη μου στη λίμνη."

Η Πηγή είχε απομείνει να την κοιτάζει σιωπηλή. 

"Γιατί δεν περίμενες λίγο ακόμα;"

"Γιατί δεν μπορούσα! Δεν είχα άλλη υπομονή!"

"Υπομονή ή ελπίδα;"

"Υπομονή, ελπίδα... τι σημασία έχει;!"

"Έχει! Η υπομονή είναι για να πατάμε και με τα δυο μας πόδια στο σήμερα. Η ελπίδα όμως είναι η γέφυρα για να περάσουμε στο αύριο." 

Η Ζωή την κοίταξε με μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη.

"Πού το διάβασες αυτό;"

Η Πηγή προσπάθησε να αποφύγει το βλέμμα της. 

"Δε θυμάμαι... ίσως σε κάποιο βιβλίο...", απάντησε με φωνή που μόλις ακουγόταν.

Συνεχίζεται...