ΕΣΥ, ΤΙ ΕΓΙΝΕΣ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΣ; V
"Δεν μπερδεύω την αλφάβητο!", απάντησε η μικρή, φανερά ενοχλημένη. "Ήξερα την αλφάβητο πριν πάω σχολείο!" "Ε τότε λοιπόν έλα να ξαναδεις! Είναι Π!"
Το κοριτσάκι έσκυψε και ξανακοίταξε. "Είναι Ζ! Ολοκάθαρο Ζ! Αν δε με πιστεύεις, έλα να το δούμε μαζί!"
Έσκυψε δίπλα στο κοριτσάκι. Κοίταξαν και οι δυο. Και τότε έγινε κάτι αναπάντεχο. Το γράμμα άρχισε να αλλάζει μορφή, να γίνεται πότε Ζ και πότε Π. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους κι έπειτα ξανακοίταξαν το γράμμα. Ζ, Π, Ζ, Π...
Σηκώθηκε απότομα. "Ουφ, βαρέθηκα! Και ξέρεις κάτι; Δεν με ενδιαφέρει αν είναι Ζ ή Π ή όλη η αλφάβητος μαζί!" Το κοριτσάκι εξακολουθούσε να κοιτάζει το γράμμα ωστόσο.
"Κοίτα, τώρα που το κοιτάζω μόνο εγώ έγινε Ζ!" Πεισματικά αρνήθηκε να γυρίσει το βλέμμα της. "Ξέρεις τι σημαίνει αυτό;", τη ρώτησε το κοριτσάκι. "Ότι χάνουμε το χρόνο μας κι ασχολούμαστε με μια οφθαλμαπάτη;!"
"Ότι αυτό είναι ένα μαγικό γράμμα!", της απάντησε το κοριτσάκι. "Δεν υπάρχουν μαγικά γράμματα!" Το κοριτσάκι σηκώθηκε σα να ήθελε να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι της.
"Είναι ένα μαγικό γράμμα και ξέρεις τι σημαίνει..." "Τι σημαίνει, τι σημαίνει αυτό, τι σημαίνει το άλλο, γιατί όλα πρέπει να σημαίνουν κάτι;! Δεν σημαίνει τίποτα!"
Το κοριτσάκι, αλύγιστο στη θέση του, την κοίταξε κατάματα και είπε: "Είναι ένα μαγικό γράμμα και σημαίνει ότι αυτό το σεντούκι ανήκει και στις δυο μας."
Συνεχίζεται...
